INFOdoradca+ Informacje o zawodach - Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
-
1. Dane identyfikacyjne zawodu
-
2. Opis zawodu
-
3. Zadania zawodowe i wymagane kompetencje
-
4. Odniesienie do sytuacji zawodu na rynku pracy i możliwości doskonalenia zawodowego
-
5. Odniesienie do Europejskiej Klasyfikacji Umiejętności/Kompetencji, Kwalifikacji i Zawodów (ESCO)
-
6. Źródła dodatkowych informacji o zawodzie
-
7. Słownik
Licznik odwiedzin 28762
InfoDoradca+
PowrótGalwanizer
1. Dane identyfikacyjne zawodu
Galwanizer 731602
- Galwanotechnik.
- Galwanizator.
- Pracownik galwanizerni.
- Pracownik zakładu galwanicznego.
- Operator procesów galwanicznych.
W Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08 odpowiada grupie:
- 7316 Sign writers, decorative painters, engravers and etchers.
Według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007):
- Sekcja C – Przetwórstwo przemysłowe.
Notka metodologiczna
Opis informacji o zawodzie opracowano na podstawie:
- analizy źródeł (akty prawne, klasyfikacje krajowe, międzynarodowe), źródeł internetowych,
- wyników badań i analiz prowadzonych w projekcie PO KL (2011–2013) „Rozwijanie zbioru krajowych standardów kompetencji zawodowych wymaganych przez pracodawców”;
- analizy opisu zawodu galwanizer w wyszukiwarce opisów zawodów na Wortalu Publicznych Służb Zatrudnienia.
- zebranych opinii od recenzentów, członków panelu ewaluacyjnego oraz zespołu ds. spraw walidacji i jakości informacji o zawodach.
Autorzy i eksperci opiniujący
Zespół Ekspercki:
- Anna Gajewska-Midziałek – Instytut Mechaniki Precyzyjnej, Warszawa.
- Monika Jagiełło – PBS Sp. z o.o., Sopot.
- Magdalena Janusz – Galwanizer Sp. z o.o., Dzierżoniów.
- Agnieszka Skowrońska – PBS Sp. z o.o., Sopot.
Zespół ds. walidacji i jakości informacji o zawodzie:
- Małgorzata Domańska-Plichta – PBS Sp. z o.o. Sopot.
- Magdalena Jackman – PBS Sp. z o.o. Sopot.
- Ryszard Pieńkowski – PBS Sp. z o.o. Sopot.
- Sebastian Stefański – PBS Sp. z o.o. Sopot.
- Daria Świsulska – PBS Sp. z o.o. Sopot.
- Krzysztof Symela – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.
- Ireneusz Woźniak – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.
Recenzenci:
- Mariusz Frankiewicz – Politechnika Wrocławska, Wrocław.
- Karolina Karpińska –Specjalna Szkoła Podstawowa nr 26 w Lublinie, Lublin.
Panel ewaluacyjny – przedstawiciele partnerów społecznych:
- Zygmunt Fekner – Laboratorium Badawczym EKOBENZ Sp. z o.o., Lublin.
- Janusz Figurski – Centralna Komisja Egzaminacyjna, Warszawa.
Data (rok) opracowania opisu informacji o zawodzie: 2018 r.
2. Opis zawodu
Galwanizer w procesie galwanicznym nakłada powłoki metalowe 18 lub konwersyjne 17 na podłożach metalowych oraz niemetalowych w warunkach prądowych i bezprądowych dla celów dekoracyjnych, technologicznych i ochronnych.
Galwanizer jako pracownik wykwalifikowany, obrabia powierzchnię detali począwszy od jej przygotowania (np. polerowanie 16, odtłuszczanie 10, trawienie 25), przez nakładanie powłok i operacje pomocnicze (np. płukanie), aż do jej wykończenia (np. pasywacja 13, uszczelnianie 26, suszenie).
Galwanizer wytwarza powłoki z kąpieli galwanicznych 9, które są roztworami substancji chemicznych.
Opis pracy
Galwanizer jest zawodem o charakterze usługowym, którego zadaniem jest wytwarzanie powłok metalowych (np. cynkowych, niklowych, miedzianych, złotych, srebrnych) i konwersyjnych (np. fosforanowych) na podłożach metalowych (np. ze stali) oraz niemetalowych (np. z tworzywa sztucznego, ceramiki, szkła) w warunkach prądowych i bezprądowych.
Pracę charakteryzują stałe czynności, jednak ze względu na różnorodność pokrywanych powierzchni i osadzanych powłok należy je odpowiednio do nich dostosowywać. Wymaga to od galwanizera znajomości procesów technologicznych 19 i umiejętnego wykorzystania tej wiedzy w praktyce.
Praca wykonywana przez galwanizera może wiązać się z kontaktami z ludźmi – ich częstotliwość będzie zależna od wielkości firmy, w której pracownik jest zatrudniony.
Galwanizer może także prowadzić własną działalność gospodarczą ukierunkowaną na wytwarzanie konkretnych rodzajów powłok.
WAŻNE:
Galwanizer wykonuje pracę zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi dotyczącymi ochrony środowiska i BHP. Dlatego powinien na bieżąco uzupełniać swoją wiedzę z tego zakresu.
Sposoby wykonywania pracy
Pracownik w zawodzie galwanizer stosuje różne sposoby i metody wykonywania pracy, m.in.:
- przygotowuje miejsce pracy – m.in. zobowiązany jest do podłączenia niezbędnych urządzeń głównych i pomocniczych (filtry, pompy), a także innych mediów niezbędnych do właściwego wykonania procesu,
- określa fragmenty obrabianego detalu przeznaczone do pokrycia powłoką metalową oraz określa grubość nakładanej powłoki,
- w przypadku prowadzenia procesu w warunkach prądowych, umieszcza anody 1 i katody 8 w kąpielach galwanicznych, ustawia napięcia i natężenia prądu płynącego pomiędzy elektrodami,
- kontroluje poziom kąpieli galwanicznej w wannach galwanicznych,
- zawiesza i zanurza detale przygotowane do pokrycia w odpowiednich kąpielach galwanicznych,
- kontroluje parametry procesów 12 oraz koryguje i usuwa wady i odchylenia zgodnie z instrukcją technologiczną 7,
- rozładowuje wsad z wanien z zawieszek 29 lub bębnów galwanizerskich 2,
- ocenia wizualnie obrabiane detale.
Ponadto galwanizer:
- sporządza i regeneruje kąpiele galwaniczne,
- czyści anody i worki anodowe 28 wykorzystywane w procesach prowadzonych w warunkach prądowych,
- użytkuje, obsługuje i konserwuje urządzenia w galwanizerni,
- nadzoruje i dokumentuje przebieg procesu technologicznego,
- informuje przełożonego o odstępstwach w procesie technologicznym,
- utrzymuje porządek i czystość w galwanizerni,
- planuje i organizuje prace własne oraz zespołu, którym kieruje, zgodnie z obowiązującymi zasadami i przepisami BHP, ochrony ppoż. i ochrony środowiska.
Więcej szczegółowych informacji znajduje się w sekcjach: 3.1. Zadania zawodowe oraz 3.2 i 3.3. Kompetencje zawodowe.
Warunki pracy
Miejscem pracy galwanizera jest hala (pomieszczenia), w której znajdują się niezbędne urządzenia do prowadzenia procesu galwanicznego oraz pomieszczenia dodatkowe (np. oczyszczalnia ścieków, magazyn odczynników, laboratorium badawcze). Pomieszczenia są klimatyzowane. Czynności wykonywane w pracy wymagają w dużej mierze poruszania się oraz stania.
Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.1. Możliwości podjęcia pracy w zawodzie.
Wykorzystywane maszyny i narzędzia pracy
Galwanizer w swojej pracy wykorzystuje:
- linie galwaniczne do ręcznego, półautomatycznego lub automatycznego sterowania, składające się z wielu wanien galwanicznych, urządzeń elektronicznych (prostowniki i sterowniki), bębnów galwanizerskich,
- urządzenia wentylacyjne do usuwania oparów z hali,
- urządzenia do dozowania chemikaliów,
- urządzenia do neutralizacji ścieków,
- urządzenia do przygotowywania powierzchni (tarcze polerskie 24, szczotki obrotowe 23, polerki mechaniczne 15 itd.),
- przyrządy do określenia właściwości powłok,
- przyrządy do mierzenia grubości powłok,
- urządzenia wagowe,
- sprzęt laboratoryjny do analizy składu i parametrów kąpieli galwanicznych,
- komputery.
Organizacja pracy
Galwanizer może pracować indywidualnie lub zespołowo. Osoby w tym zawodzie zwykle pracują w systemie jedno- , dwu- lub trzyzmianowym. Zakres, warunki techniczne i termin wykonania prac ustala pracownik nadzorujący pracę galwanizera.
Galwanizer podczas pracy wykonuje stale powtarzające się czynności. Różnorodność elementów i przedmiotów do galwanizowania, zróżnicowanie powierzchni oraz ilość materiałów do wykonywania powłok wymagają od galwanizera wiedzy i umiejętności w zakresie doboru właściwego procesu technologicznego. Z tego względu jego praca nie należy do monotonnych.
Zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo pracy człowieka
Galwanizer pracuje w warunkach szkodliwych dla zdrowia, ponieważ narażony jest na:
- działanie substancji chemicznych, które mogą powodować ostre i przewlekła zatrucia, w tym śmiertelne, oparzenia chemiczne, oparzenia termiczne, uczulenia, podrażnienia błon śluzowych, przewlekłe choroby układu oddechowego, choroby nowotworowe, choroby skóry,
- urazy oczu spowodowane rozpryskami cieczy, pyłami lub oparami,
- urazy w wyniku poślizgnięcia, potknięcia, upadku,
- urazy związane z obróbką mechaniczną (szlifowanie, polerowanie),
- uszkodzenie słuchu ze względu na hałas,
- porażenie prądem elektrycznym,
- ukłucia, przecięcia, przekłucia ostrymi narzędziami,
- uderzenia w wyniku spadających ciężkich przedmiotów z zawieszek i przenośników,
- poparzenie w wyniku wybuchu lub pożaru,
- przegrzanie organizmu,
- dolegliwości bólowe oraz urazy wynikające z przeciążenia układu mięśniowo-szkieletowego,
- stres psychiczny.
Wymagania psychofizyczne
Dla pracownika wykonującego zawód galwanizer ważne są:
w kategorii wymagań fizycznych
- ogólna wydolność fizyczna,
- sprawność narządu wzroku,
- sprawność układu kostno-stawowego,
- sprawność układu oddechowego;
w kategorii sprawności sensomotorycznych
- koordynacja wzrokowo-ruchowa,
- ostrość wzroku,
- rozróżnianie barw,
- zmysł równowagi,
- zręczność rąk i palców;
w kategorii sprawności i zdolności
- koncentracja i podzielność uwagi,
- uzdolnienia techniczne,
- zdolność do współpracy w zespole;
w kategorii cech osobowościowych
- dokładność,
- samodzielność,
- samokontrola,
- gotowość do współdziałania,
- wytrwałość, cierpliwość,
- zdolność do pracy w warunkach monotonnych.
Więcej informacji znajduje się w sekcjach: 3.4. Kompetencje społeczne; 3.5. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu.
Wymagania zdrowotne
Galwanizer powinien być przede wszystkim sprawny fizycznie, silny, mieć dobry wzrok, odróżniać barwy i odcienie kolorów. Nie może mieć chorób układu oddechowego ani alergii.
WAŻNE:
O stanie zdrowia i ewentualnych przeciwskazaniach do wykonywania zawodu orzeka lekarz medycyny pracy.
Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.4. Możliwości zatrudnienia osób niepełnosprawnych w zawodzie.
Wykształcenie niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie
Do podjęcia pracy w zawodzie galwanizer preferowane jest wykształcenie na poziomie branżowej szkoły II stopnia i technikum w zawodzie pokrewnym technik technologii chemicznej.
Tytuły zawodowe, kwalifikacje i uprawnienia niezbędne/preferowane do podjęcia pracy w zawodzie
Do wykonywania zawodu galwanizera nie są konieczne żadne specjalne uprawnienia. Jednak pracodawcy najchętniej zatrudniają osoby legitymujące się:
- świadectwem ukończenia branżowej szkoły II stopnia lub technikum w zawodzie pokrewnym technik technologii chemicznej,
- świadectwem ukończenia kwalifikacyjnych kursów zawodowych (dla dorosłych) z zakresu kwalifikacji: AU.08 Obsługa maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego, AU.56 Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym, po zdaniu egzaminu organizowanego przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne,
- świadectwami ukończenia kursów umiejętności zawodowych z zakresu galwanotechniki i wybranych technologii galwanicznych,
- udokumentowanym doświadczeniem zawodowym w dziedzinie lakiernictwa oraz posiadające certyfikaty i świadectwa umiejętności zawodowych z zakresu galwanotechniki i wybranych technologii galwanicznych,
- certyfikatem ukończenia kursu z udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej i ratownictwa chemicznego, BHP, ppoż.
Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.2. Instytucje oferujące kształcenie, szkolenie i/lub potwierdzanie kompetencji w ramach zawodu.
Możliwości rozwoju zawodowego i awansu
Galwanizer ma możliwości rozwoju zawodowego poprzez:
- doskonalenie się poprzez realizację zadań związanych z pracą galwanizerni,
- kształcenie się w branżowych szkołach II-go stopnia oraz technikach, a następnie po zdaniu egzaminu maturalnego kontynuowanie nauki na uczelniach technicznych,
- doskonalenie i nabywanie nowych umiejętności uczestnicząc w różnych kursach, szkoleniach, konferencjach.
W wyniku nabywania doświadczenia oraz rozwoju kompetencji społecznych i kierowniczych galwanizer może awansować na stanowisko osoby bezpośrednio nadzorującej pracę innych galwanizerów.
Absolwenci wyższych uczelni technicznych na kierunkach np.: chemicznym, inżynierii materiałowej, mechanicznym, elektrycznym, mają szansę pracować na wyższych stanowiskach kierowniczych w galwanizerniach i innych zakładach chemicznych oraz mechanicznych.
Możliwości potwierdzania kompetencji
Obecnie w zawodzie galwanizer nie ma możliwości bezpośredniego potwierdzania kompetencji zawodowych w edukacji formalnej i pozaformalnej. Kandydaci do pracy w tym zawodzie mogą potwierdzić swoje kompetencje w zawodzie pokrewnym technik technologii chemicznej, w zakresie kwalifikacji:
- AU.08 Obsługa maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego,
- AU.56 Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym.
Egzaminy potwierdzające kompetencje w tych zawodach organizowane są przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne, także w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych (dla dorosłych) oraz eksternistycznie.
Więcej informacji można uzyskać w Bazie Usług Rozwojowych https://uslugirozwojowe.parp.gov.pl oraz Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl
Osoba zatrudniona w zawodzie galwanizer może rozszerzać swoje kompetencje zawodowe w zawodach pokrewnych:
Nazwa zawodu pokrewnego zgodnie z Klasyfikacją zawodów i specjalności |
Kod zawodu |
---|---|
Technik technologii chemicznejS |
311603 |
Operator urządzeń do elektrolitycznego uzyskiwania metali |
812111 |
Operator urządzeń do nakładania powłok galwanicznych |
812203 |
Operator urządzeń do przygotowania powierzchni do nakładania powłok |
812206 |
Operator urządzeń przemysłu chemicznegoS |
813134 |
3. Zadania zawodowe i wymagane kompetencje
Pracownik w zawodzie galwanizer wykonuje różnorodne zadania, do których należą w szczególności:
- Z1 Przygotowywanie stanowiska pracy do procesu nakładania powłok metalowych i konwersyjnych.
- Z2 Sporządzanie kąpieli galwanicznych, regenerowanie i uzupełnianie składu chemicznego kąpieli.
- Z3 Przygotowywanie powierzchni detali do obróbki galwanicznej.
- Z4 Sterowanie, monitorowanie i dokumentowanie stanu urządzeń używanych w procesie galwanicznym.
- Z5 Ustawianie, monitorowanie i dokumentowanie parametrów procesu galwanicznego.
- Z6 Badanie i dokumentowanie jakości powłok metalowych i konwersyjnych.
- Z7 Oczyszczanie powstałych ścieków i monitorowanie parametrów wody odprowadzanej z galwanizerni.
- Z8 Konserwowanie urządzeń w galwanizerni.
- Z9 Transportowanie detali, substancji i preparatów chemicznych na stanowisko pracy.
- Z10 Zakładanie i zdejmowanie detali z oprzyrządowania technologicznego w liniach zawieszkowych i bębnowych 11.
Kompetencja zawodowa Kz1: Pokrywanie detali powłokami metalowymi i konwersyjnymi obejmuje zestaw zadań zawodowych Z1, Z2, Z3, Z5, Z6, Z7, do realizacji których wymagane są odpowiednie zbiory wiedzy i umiejętności.
Z1 |
Przygotowywanie stanowiska pracy do procesu nakładania powłok metalowych i konwersyjnych |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Z2 |
Sporządzanie kąpieli galwanicznych, regenerowanie i uzupełnianie składu chemicznego kąpieli |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Z3 |
Przygotowywanie powierzchni detali do obróbki galwanicznej |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Z5 |
Ustawianie, monitorowanie i dokumentowanie parametrów procesu galwanicznego |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Z6 |
Badanie i dokumentowanie jakości powłok metalowych i konwersyjnych |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Z7 |
Oczyszczanie powstałych ścieków i monitorowanie parametrów wody odprowadzanej z galwanizerni |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Kompetencja zawodowa Kz2: Obsługiwanie maszyn i urządzeń w galwanizerni obejmuje zestaw zadań zawodowych Z4, Z8, Z9, Z10, do realizacji których wymagane są odpowiednie zbiory wiedzy i umiejętności.
Z4 |
Sterowanie, monitorowanie i dokumentowanie stanu urządzeń używanych w procesie galwanicznym |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Z8 |
Konserwowanie urządzeń w galwanizerni |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Z9 |
Transportowanie detali, substancji i preparatów chemicznych na stanowisko pracy |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Z10 |
Zakładanie i zdejmowanie detali z oprzyrządowania technologicznego w liniach zawieszkowych i bębnowych |
|
---|---|---|
WIEDZA – zna i rozumie: |
UMIEJĘTNOŚCI – potrafi: |
|
|
|
Pracownik w zawodzie galwanizer powinien posiadać kompetencje społeczne niezbędne do prawidłowego i skutecznego wykonywania zadań zawodowych.
W szczególności pracownik jest gotów do:
- Ponoszenia odpowiedzialności za skutki podejmowanych działań w kwestii bezpieczeństwa i zdrowia ludzi oraz za powierzone maszyny i narzędzia, wykorzystywane na stanowisku pracy.
- Ponoszenia odpowiedzialności za nakładanie powłok galwanicznych na powierzonych detalach.
- Ponoszenia odpowiedzialności za konserwowanie maszyn i urządzeń zainstalowanych w galwanizerni.
- Oceniania swoich działań i ich skutków w pracy samodzielnej, jak i zespołowej.
- Rozwijania, aktualizowania i podwyższania swoich kompetencji osobistych i zawodowych.
- Kierowania się zasadami zgodnymi z etyką zawodową i obowiązującymi przepisami.
- Dokonywania oceny zagrożeń zdrowia oraz życia i podejmowania działań adekwatnych do sytuacji.
Pracownik powinien mieć zdolność właściwego wykonywania zadań zawodowych i predyspozycje do rozwoju zawodowego. Dlatego wymaga się od niego odpowiednich kompetencji kluczowych. Zostały one zilustrowane w formie profilu (rys. 1) ukazującego ważność kompetencji kluczowych dla zawodu galwanizer.
Rys. 1. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu galwanizer
Uwaga:
Wykaz kompetencji kluczowych opracowano na podstawie wykazu stosowanego w Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych − projekt PIAAC (OECD).
Kompetencje zawodowe pracownika w zawodzie galwanizer nawiązują do opisów poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.
Opis zawodu, zadań zawodowych i wymagań kompetencyjnych może stanowić materiał informacyjny dla przygotowania (lub aktualizacji) opisów kwalifikacji wprowadzanych do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (ZSK). Więcej informacji:
- Zintegrowany System Kwalifikacji: https://www.kwalifikacje.gov.pl
- Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji: https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl
4. Odniesienie do sytuacji zawodu na rynku pracy i możliwości doskonalenia zawodowego
Galwanizer może pracować:
- na wydziałach galwanicznych w zakładach przemysłu elektromaszynowego: metalowego, środków transportu lub elektrotechnicznego,
- w specjalistycznych zakładach galwanicznych,
- w zakładach jubilerskich,
- w zakładach elektronicznych.
Obecnie w niektórych województwach wzrasta zapotrzebowanie na pracowników wykonujących zawody związane z przetwórstwem metalu. Rozwój nowych technologii wiąże się z mechanizacją i automatyzacją produkcji oraz z zastosowaniem nowoczesnych technik kontroli parametrów procesowych i metod analitycznych, co daje szanse na znalezienie zatrudnienia średniemu personelowi branży chemicznej.
WAŻNE:
Zachęcamy do sprawdzenia dostępnych ofert pracy w Centralnej Bazie Ofert Pracy:
Natomiast aktualizacje informacji o możliwościach zatrudnienia w zawodzie, przyszłe zapotrzebowanie na dany zawód na rynku pracy oraz dodatkowe informacje można uzyskać, korzystając z polecanych źródeł danych.
Polecane źródła danych [dostęp: 31.10.2018]:
Ranking (monitoring) zawodów deficytowych i nadwyżkowych:
https://www.gov.pl/web/rodzina/zawody-deficytowe-zrownowazone-i-nadwyzkowe
Barometr zawodów: https://barometrzawodow.pl
Wojewódzkie obserwatoria rynku pracy:
Mazowieckie – http://obserwatorium.mazowsze.pl
Małopolskie – https://www.obserwatorium.malopolska.pl
Lubelskie – http://lorp.wup.lublin.pl
Regionalne Obserwatorium Rynku Pracy w Łodzi – http://obserwatorium.wup.lodz.pl
Pomorskie – http://www.porp.pl
Opolskie – http://www.obserwatorium.opole.pl
Wielkopolskie – http://www.obserwatorium.wup.poznan.pl
Zachodniopomorskie – https://www.wup.pl/pl/dla-instytucji/zachodniopomorskie-obserwatorium-rynku-pracya
Podlaskie – http://www.obserwatorium.up.podlasie.pl
Zielona Linia. Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia:
Portal Prognozowanie Zatrudnienia:
www.prognozowaniezatrudnienia.pl
Portal EU Skills Panorama:
http://skillspanorama.cedefop.europa.eu/en
Europejski portal mobilności zawodowej EURES:
Kształcenie
Obecnie (2018 r.) do podjęcia pracy w zawodzie galwanizer preferowane jest wykształcenie na poziomie branżowej szkoły II stopnia lub technikum w zawodzie pokrewnym technik technologii chemicznej.
Dla dorosłych organizowane są kwalifikacyjne kursy zawodowe z zakresu kwalifikacji: AU.08 Obsługa maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego, AU.56 Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym, które kończą się egzaminem organizowanym przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne.
Kwalifikacyjne kursy zawodowe (dla dorosłych) organizowane są przez:
- publiczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe,
- niepubliczne szkoły posiadające uprawnienia szkół publicznych, prowadzące kształcenie zawodowe,
- publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego, ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego,
- instytucje rynku pracy prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową,
- podmioty prowadzące działalność oświatową na podstawie ustawy Prawo przedsiębiorców.
Kwalifikacje wyodrębnione w zawodach szkolnictwa zawodowego potwierdzają Okręgowe Komisje Egzaminacyjne, również w trybie eksternistycznym.
Szkolenie
W zawodzie galwanizer istnieje możliwość poszerzenia wiedzy poprzez uczestnictwo w darmowych oraz płatnych szkoleniach branżowych.
Organizatorami szkoleń mogą być:
- zakłady pracy,
- ośrodki szkoleniowe,
- stowarzyszenia, organizacje branżowe,
- producenci i dostawcy urządzeń technologicznych oraz odczynników chemicznych.
Przykładowa tematyka szkoleń dotyczy:
- technik nanoszenia różnych powłok metalicznych,
- technologii procesów galwanicznych,
- obsługi maszyn i urządzeń galwanizerskich,
- środków chemicznych stosowanych w procesach galwanizerskich,
- bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w galwanizerni.
Organizatorzy kursów i szkoleń poświadczają uzyskane przez uczestników kompetencje stosownymi certyfikatami/zaświadczeniami.
WAŻNE:
Więcej informacji o instytucjach oferujących kształcenie, szkolenie i/lub walidację kompetencji w ramach zawodu można uzyskać, korzystając z polecanych źródeł danych.
Polecane źródła danych [dostęp: 31.10.2018]:
Szkolnictwo wyższe:
www.wybierzstudia.nauka.gov.pl
Szkolnictwo zawodowe:
https://www.ore.edu.pl/category/ksztalcenie-zawodowe-i-ustawiczne
http://doradztwo.ore.edu.pl/wybieram-zawod
Szkolenia zawodowe:
Rejestr Instytucji Szkoleniowych – http://www.stor.praca.gov.pl/portal/#/ris
Baza Usług Rozwojowych – https://uslugirozwojowe.parp.gov.pl
Inne źródła danych:
Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji – https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl
Bilans Kapitału Ludzkiego – https://bkl.parp.gov.pl
Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji – http://www.frse.org.pl, http://europass.org.pl
Learning Opportunities and Qualifications in Europe – https://ec.europa.eu/ploteus
Wynagrodzenie (2018 r.) w zawodzie galwanizer jest zróżnicowane i wynosi najczęściej od 2100 zł do 5000 zł brutto miesięcznie.
Na wysokość zarobków mają wpływ m.in. czynniki takie, jak:
- wielkość firmy,
- kapitał firmy,
- doświadczenie zawodowe,
- staż pracy,
- wykształcenie,
- region zatrudnienia.
WAŻNE:
Zarobki osób wykonujących dany zawód/grupę zawodów są orientacyjne i mogą szybko stracić aktualność. Dlatego na bieżąco należy sprawdzać, jakie zarobki oferuje rynek pracy, korzystając z polecanych źródeł danych.
Polecane źródła danych [dostęp: 31.10.2018]:
Wynagrodzenie w Polsce według danych GUS:
http://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/rynek-pracy/pracujacy-zatrudnieni-wynagrodzenia-koszty-pracy
Przykładowe portale informujące o zarobkach:
https://wynagrodzenia.pl/kategoria/zarobki-na-stanowiskach-i-szczeblach
https://sedlak.pl/raporty-placowe
W zawodzie galwanizer możliwe jest zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami. Warunkiem niezbędnym jest identyfikacja indywidualnych barier i dostosowanie technicznych i organizacyjnych warunków środowiska oraz stanowiska pracy do potrzeb zatrudnienia osób:
- z zaburzeniami słuchu – słabo słyszących, głuchych i głuchoniemych (03-L), pod warunkiem zapewnienia im odpowiedniej pomocy technicznej oraz właściwego przygotowania środowiska i stanowiska pracy np. pod kątem możliwości percepcji sygnałów alarmowych,
- z dysfunkcją narządu wzroku (04-O), jeśli posiadana wada jest skorygowana odpowiednimi szkłami optycznymi lub soczewkami kontaktowymi, które zapewnią ostrość widzenia,
- cierpiących na choroby układu pokarmowego (08-T), pod warunkiem dostosowania wyposażenia w pomieszczeniach higieniczno-sanitarnych,
- z chorobami układu moczowo-płciowego (09-M), pod warunkiem dostosowania wyposażenia w pomieszczeniach higieniczno-sanitarnych,
- z innymi schorzeniami, takimi jak: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego (11-I).
WAŻNE:
Decyzja o zatrudnieniu osoby z jakimkolwiek rodzajem niepełnosprawności może być podjęta wyłącznie po indywidualnej konsultacji z lekarzem medycyny pracy.
5. Odniesienie do Europejskiej Klasyfikacji Umiejętności/Kompetencji, Kwalifikacji i Zawodów (ESCO)
Europejska klasyfikacja umiejętności/kompetencji, kwalifikacji i zawodów (European Skills/Competences, Qualifications and Occupations – ESCO) jest narzędziem łączącym rynek edukacji z rynkiem pracy. ESCO jest częścią strategii „Europa 2020”. W klasyfikacji określono i uszeregowano umiejętności, kompetencje, kwalifikacje i zawody istotne dla unijnego rynku pracy oraz kształcenia i szkolenia. Tworzenie europejskiego rynku pracy, a w przyszłości wspólnego obszaru kształcenia ustawicznego wymaga, aby zdobywane przez jednostki umiejętności oraz kwalifikacje były zrozumiałe oraz łatwo porównywalne między krajami, a także – by promowały mobilność wśród pracowników.
Obecnie (2018 r.) klasyfikacja ESCO jest dostępna w 27 językach (w 24 językach UE, islandzkim, norweskim i arabskim) za pośrednictwem platformy ESCO:
https://ec.europa.eu/esco/portal/home
Klasyfikacja ESCO została oparta na trzech filarach i pokazuje w sposób systematyczny relacje między nimi:
- Zawody: https://ec.europa.eu/esco/portal/occupation
- Umiejętności/Kompetencje: https://ec.europa.eu/esco/portal/skill
- Kwalifikacje: https://ec.europa.eu/esco/portal/qualification
6. Źródła dodatkowych informacji o zawodzie
Podstawowe regulacje prawne:
Stan prawny na dzień: 31.10.2018 r.
- Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 996, z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2153, z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1265, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie (Dz. U. poz. 1663).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 marca 2017 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. poz. 860, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 marca 2017 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. poz. 622, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie charakterystyk drugiego stopnia Polskiej Ramy Kwalifikacji typowych dla kwalifikacji o charakterze zawodowym – poziomy 1–8 (Dz. U. poz. 537).
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 227).
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 23 lipca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy procesach galwanotechnicznych (Dz. U. Nr 126, poz. 1043).
Literatura branżowa:
- Biuletyn Galwanotechnika – Polskie Towarzystwo Galwanotechniczne.
- Figurski J.: Technik mechanik, ślusarz: kwalifikacja M.20. Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi. WSiP, Warszawa 2016.
- Figurski J., Popis S.: Naprawa i konserwacja elementów maszyn, urządzeń i narzędzi. WSiP, Warszawa 2015.
- Poradnik Galwanotechnika. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002.
- Potrykus J. (red.): Poradnik mechanika. REA-SJ, Konstancin-Jeziorna 2014.
- Rykaluk K.: Konstrukcje metalowe. Część 1 i 2. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław, 2016.
Zasoby internetowe [dostęp: 31.10.2018]:
- Baza danych standardów kwalifikacji/kompetencji zawodowych i modułowych programów szkoleń: ftp://kwalifikacje.praca.gov.pl
- Informator dotyczący egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie technik technologii chemicznej: https://cke.gov.pl/images/_EGZAMIN_ZAWODOWY/informatory/formula_2017/311603.pdf
- Międzynarodowa Karta Charakterystyki Zagrożeń Zawodowych – Centralny Instytut Ochrony Pracy dla zawodu galwanizer: http://archiwum.ciop.pl/10938.html
- Portal Asystent BHP: https://asystentbhp.pl
- Projekt Zintegrowany System Kwalifikacji: http://kwalifikacje.edu.pl
- Standardy orzecznictwa lekarskiego ZUS: http://www.zus.pl/lekarze/publikacje/standardy-orzecznictwa-lekarskiego-zus
- Wyszukiwarka opisów zawodów: http://psz.praca.gov.pl/rynek-pracy/bazy-danych/klasyfikacja-zawodow-i-specjalnosci/wyszukiwarka-opisow-zawodow
7. Słownik
Nazwa pojęcia | Definicja pojęcia |
---|---|
Awans zawodowy | Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje awansu – pionowy oraz poziomy. Awans pionowy oznacza zmianę stanowiska na wyższe w hierarchii przedsiębiorstwa/organizacji oraz przyznanie wyższego wynagrodzenia i poszerzenie uprawnień, np. awans polegający na osiągnięciu wyższego stopnia wymagań formalnych w policji, w wojsku, mianowanie na wyższy stopień – awans nauczycielski. Awans poziomy oznacza zmianę stanowiska niepociągającą za sobą zmiany pozycji pracownika w hierarchii firmy, np. objęcie dodatkowego stanowiska przez pracownika, powierzenie nowych zadań, rozszerzenie uprawnień i zakresu podejmowanych decyzji. |
Czynności zawodowe | Są to działania podejmowane w ramach zadania zawodowego i dające efekt w postaci realizacji celu przewidzianego w zadaniu zawodowym. |
Edukacja formalna | Kształcenie realizowane przez publiczne i niepubliczne szkoły oraz inne podmioty systemu oświaty, uczelnie oraz inne podmioty systemu szkolnictwa wyższego, w ramach programów, które prowadzą do uzyskania kwalifikacji pełnych oraz kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych (zgodnie z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym) albo kwalifikacje w zawodzie (zgodnie z przepisami oświatowymi). |
Edukacja pozaformalna | Kształcenie i szkolenie realizowane w ramach programów, które nie prowadzą do uzyskania kwalifikacji pełnych lub kwalifikacji właściwych dla edukacji formalnej. |
Efekty uczenia się | Wiedza, umiejętności oraz kompetencje społeczne nabyte w procesie uczenia się (w ramach edukacji formalnej, edukacji pozaformalnej lub poprzez uczenie się nieformalne). |
Europejskie Ramy Kwalifikacji (ERK) | Przyjęta w Unii Europejskiej struktura i opis poziomów kwalifikacji umożliwiające porównanie kwalifikacji uzyskiwanych w różnych państwach. W ERK wyróżniono 8 poziomów kwalifikacji opisywanych za pomocą efektów uczenia się (wiedza, umiejętności i kompetencje). ERK stanowi układ odniesienia do krajowych ram kwalifikacji w tym do PRK. |
Kody niepełnosprawności | Są symbolami rodzaju schorzenia, które ma decydujący wpływ na to, do jakich prac osoba niepełnosprawna może być kierowana, a do jakich nie powinna ze względu na jej zdrowie i skuteczność pracy na danym stanowisku. Podstawowe kody niepełnosprawności: 01-U upośledzenie umysłowe, 02-P choroby psychiczne, 03-L zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu, 04-O choroby narządu wzroku, 05-R upośledzenie narządu ruchu, 06-E epilepsja, 07-S choroby układu oddechowego i krążenia, 08-T choroby układu pokarmowego, 09-M choroby układu moczowo-płciowego, 10-N choroby neurologiczne, 11-I inne, w tym schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego, 12-C całościowe zaburzenia rozwojowe. |
Kompetencje społeczne | Jest to rozwinięta w toku uczenia się zdolność kształtowania własnego rozwoju oraz autonomicznego i odpowiedzialnego uczestniczenia w życiu zawodowym i społecznym, z uwzględnieniem etycznego kontekstu własnego postępowania. |
Kompetencje kluczowe | Są to kompetencje (połączenie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych) potrzebne w życiu zawodowym i pozazawodowym oraz do bycia aktywnym obywatelem, integracji społecznej i zatrudnienia. Na potrzeby opracowania informacji o zawodach wyróżniono 9 kompetencji, które zostały wybrane i pogrupowane ze zbioru 15 kompetencji kluczowych wyodrębnionych w Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych - Projekt PIAAC, prowadzonym cyklicznie przez OECD. |
Kompetencja zawodowa | Jest to układ wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych niezbędnych do wykonywania, w ramach wydzielonego zakresu pracy w zawodzie zestawu zadań zawodowych. Posiadanie jednej lub kilku kompetencji zawodowych powinno umożliwić zatrudnienie, na co najmniej jednym stanowisku pracy w zawodzie. |
Kwalifikacja | Oznacza zestaw efektów uczenia się w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych nabytych w edukacji formalnej, edukacji pozaformalnej lub poprzez uczenie się nieformalne, zgodnych z ustalonymi dla danej kwalifikacji wymaganiami, których osiągnięcie zostało sprawdzone w procesie walidacji oraz formalnie potwierdzone przez uprawniony podmiot certyfikujący. W Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji wyodrębniono 4 rodzaje kwalifikacji: pełne, cząstkowe, rynkowe i uregulowane. |
Polska Rama Kwalifikacji (PRK) | Opis ośmiu wyodrębnionych w Polsce poziomów kwalifikacji odpowiadających odpowiednim poziomom Europejskich Ram Kwalifikacji, sformułowany za pomocą ogólnych charakterystyk efektów uczenia się dla kwalifikacji na poszczególnych poziomach, ujętych w kategoriach wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. |
Potwierdzanie kompetencji | Jest to proces polegający na sprawdzeniu, czy kompetencje wymagane dla danej kwalifikacji zostały osiągnięte. Terminy o podobnym znaczeniu: „walidacja”, „egzaminowanie”. Proces ten prowadzi do certyfikacji - wydania przez upoważnioną instytucję „dyplomu”, „świadectwa”, „certyfikatu”. |
Sektorowa Rama Kwalifikacji (SRK) | Opis poziomów kwalifikacji funkcjonujących w danym sektorze lub branży; poziomy Sektorowych Ram Kwalifikacji odpowiadają odpowiednim poziomom Polskiej Ramy Kwalifikacji. |
Sprawności sensomotoryczne | Są to sprawności związane z funkcjonowaniem narządów zmysłów (wzroku, słuchu, smaku, powonienia, dotyku) oraz narządu ruchu (sprawność rąk, precyzja ruchów rąk, sprawność nóg, koordynacja wzrokowo-ruchowa itp.). |
Stanowisko pracy | Jest to miejsce pracy w strukturze organizacyjnej, np. przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji, w ramach którego pracownik wykonuje zadania zawodowe stale lub okresowo. Do prawidłowego wykonywania zadań na danym stanowisku pracy konieczne jest posiadanie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych właściwych dla kompetencji zawodowych wyodrębnionych w zawodzie. |
Tytuł zawodowy | Jest przyznawany osobie, która udowodniła, że posiada określony zasób wiedzy i umiejętności potrzebny do wykonywania danego zawodu. W niektórych grupach zawodowych (technicy, lekarze, rzemieślnicy) istnieją ustawowo zadekretowane nazwy i hierarchie tych tytułów, podczas gdy w innych nie ma takich systemów. Przykładowo tytuły zawodowe uzyskiwane w szkołach i placówkach oświaty to: robotnik wykwalifikowany i technik, w rzemiośle: uczeń, czeladnik, mistrz, w kulturze fizycznej: trener, instruktor, menedżer sportu. |
Umiejętności | Jest to przyswojona w procesie uczenia się zdolność do wykonywania zadań i rozwiązywania problemów właściwych dla dziedziny uczenia się lub działalności zawodowej. |
Uprawnienia zawodowe | Oznaczają posiadanie prawa do wykonywania czynności zawodowych (zawodu), do których dostęp jest ograniczony poprzez przepisy prawne przewidujące konieczność posiadania odpowiedniego wykształcenia, spełnienia wymagań kwalifikacyjnych lub innych dodatkowych wymagań. |
Uczenie się nieformalne | Uzyskiwanie efektów uczenia się poprzez różnego rodzaju aktywność poza edukacją formalną i edukacją pozaformalną, w tym poprzez samouczenie się i doświadczenie uzyskane w pracy. |
Walidacja | Oznacza sprawdzenie, czy osoba ubiegająca się o nadanie określonej kwalifikacji, niezależnie od sposobu uczenia się (edukacja formalna, pozaformalna i uczenie się nieformalne) tej osoby, osiągnęła wyodrębnioną część lub całość efektów uczenia się wymaganych dla tej kwalifikacji. |
Wiedza | Jest to zbiór opisów obiektów i faktów, zasad, teorii oraz praktyk przyswojonych w procesie uczenia się, odnoszących się do dziedziny uczenia się lub działalności zawodowej. |
Wykształcenie | Oznacza rezultat procesu kształcenia w zakresie ogólnym i specjalistycznym, charakteryzowany na podstawie:
|
Zadanie zawodowe | Jest to logiczny wycinek lub etap pracy w ramach zawodu o wyraźnie określonym początku i końcu wykonywany na stanowisku pracy. Na zadanie zawodowe składa się układ czynności zawodowych powiązanych jednym celem, kończący się określonym wytworem, usługą lub istotną decyzją. W wyniku podziału pracy każdy zawód różni się wykonywanymi zadaniami, na które składają się czynności zawodowe. |
Zawód | Jest to zbiór zadań zawodowych wyodrębnionych w wyniku społecznego podziału pracy, wykonywanych przez poszczególne osoby i wymagających odpowiednich kwalifikacji i kompetencji (wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych), zdobytych w wyniku kształcenia lub praktyki. Wykonywanie zawodu stanowi źródło utrzymania. |
Zintegrowany System Kwalifikacji (ZSK) | Wyodrębniona część Krajowego Systemu Kwalifikacji, w której obowiązują określone w ustawie standardy opisywania kwalifikacji oraz przypisywania poziomu Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji, zasady włączania kwalifikacji do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji i ich ewidencjonowania w Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji (ZRK), a także zasady i standardy certyfikowania kwalifikacji oraz zapewniania jakości nadawania kwalifikacji. Informacje o ZSK są dostępne pod adresem: https://www.kwalifikacje.gov.pl/ |
Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji (ZRK) | Rejestr publiczny prowadzony w systemie teleinformatycznym, ewidencjonujący kwalifikacje włączone do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji. Informacje o ZRK są dostępne pod adresem: https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl/ |
Lp. |
Nazwa pojęcia |
Definicja |
Źródło |
---|---|---|---|
1. | Anoda |
Elektroda, na powierzchni której zachodzi reakcja utleniania substancji. |
Mały słownik chemiczny. WP, Warszawa 1974. |
2. | Bęben galwanizerski |
Urządzenie perforowane, obrotowe zamontowane odpowiednio na wannach galwanicznych służące do pokrywania drobnych elementów powłoką w procesie galwanicznym. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
3. | Filtr (stosowany w galwanizerni) |
Urządzenie do filtracji kąpieli galwanicznych oraz kwasów, alkaliów i innych agresywnych roztworów, przystosowane do prac w wysokich temperaturach do 100° C. Układ filtrujący to poziome przekładki lub świece oraz pompa magnetyczna lub wirowa. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
4. | Galwaniczna linia bębnowa |
Urządzenie ręczne, półautomatyczne lub automatyczne służące do galwanicznego nakładania powłok metalowych na detale umieszczone w specjalnych obrotowych bębnach galwanizerskich. Linię galwaniczną stanowią zarówno wanny galwaniczne z kąpielami galwanicznymi jak i wózki transportowe oraz liczne urządzenia towarzyszące: filtry, pompy, dozowniki, generatory, prostowniki. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
5. | Galwaniczna linia zawieszkowa |
Urządzenie ręczne, półautomatyczne lub automatyczne służące do galwanicznego nakładania powłok na detale zawieszone na specjalnych zawieszkach galwanizerskich. Linię galwaniczną stanowią zarówno wanny galwaniczne z kąpielami galwanicznymi jak i wózki transportowe i liczne urządzenia towarzyszące: filtry, pompy, dozowniki, generatory, prostowniki. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
6. | Gęstość prądu anodowego i katodowego |
Wielkość fizyczna określająca stosunek natężenia prądu płynącego przez określoną powierzchnię do pola tej powierzchni. Gęstość prądu anodowego i katodowego określa stosunek natężenia prądu do powierzchni odpowiednio anody i katody. Gęstość prądu jest wyrażana w A/m2. |
Encyklopedia techniki. Tom Chemia. WNT, Warszawa 1993. |
7. | Instrukcja technologiczna |
Podstawowy dokument opisujący proces technologiczny. Zawiera wykaz wszystkich operacji należących do procesu w kolejności ich wykonywania z oznaczeniem stanowisk pracy. Wskazuje pracownikowi jak wykonywać pracę by otrzymać właściwy końcowy wyrób. |
https://archiwista24.wordpress.com, [dostęp: 31.10.2018] |
8. | Katoda |
Elektroda, na powierzchni której zachodzi reakcja redukcji substancji. |
Mały słownik chemiczny. WP, Warszawa 1974. |
9. | Kąpiel galwaniczna |
Wodny roztwór związków chemicznych stosowany do galwanicznej obróbki powierzchni. |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
10. | Odtłuszczanie |
Usuwanie z powierzchni podłoża tłuszczów (roślinnych lub zwierzęcych), ich pochodnych (mydeł), substancji tłuszczo pochodnych (olejów mineralnych) oraz zanieczyszczeń innego pochodzenia. Może odbywać się w rozpuszczalnikach organicznych, w alkaliach, emulsjach. Stosuje się odtłuszczanie chemiczne lub elektrochemiczne, które można prowadzić katodowo bądź anodowo. |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
11. | Oprzyrządowanie technologiczne w liniach zawieszkowych i bębnowych |
W galwanicznych liniach zawieszkowych obróbka detali jest realizowana na specjalistycznych zawieszkach galwanizerskich, konstruowanych i produkowanych często tylko dla jednego rodzaju detalu. W galwanicznych liniach bębnowych pokrywanie drobnych detali jest realizowane w bębnach galwanizerskich. Zarówno bębny jak i zawieszki galwanizerskie są dobierane indywidualnie dla każdego rodzaju detalu. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
12. | Parametry procesu |
Warunki, przy których prowadzi się proces galwaniczny (rodzaj i skład kąpieli galwanicznej, gęstość prądu, pH, mieszanie, temperatura). |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
13. | Pasywacja |
Proces, w którym substancja aktywna chemicznie w danym środowisku wytwarza na swojej powierzchni powłokę pasywną, utworzoną w wyniku reakcji chemicznej lub elektrochemicznej tej substancji z otoczeniem. Pasywacja wykorzystywana jest jako proces wykończeniowy powłok cynkowych. |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
14. | Piec stosowany w galwanizerni |
Piece komorowe przeznaczone są do obróbek cieplnych materiałów w zakresach temperatur od 100°C do powyżej 1000°C. Ze względu na konstrukcję i wyposażenie, urządzenia podzielone są 3 grupy:
|
http://www.im.mif.pg.gda.pl/download/materialy_dydaktyczne/tech_mat_II/TMIIcz5.pdf [dostęp: 31.10.2018] |
15. | Polerka mechaniczna |
Urządzenie używane do nadawania przedmiotom dokładnych wymiarów i gładkości powierzchni. |
Zawora J.: Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2008. |
16. | Polerowanie |
Proces mechanicznej obróbki metalu, który ma na celu usunięcie wszystkich nierówności z powierzchni przedmiotu i nadaniu jej błyszczącego wyglądu. Polerowanie wykonuje się na polerkach. Na tarcze polerskie wykonane z filcu, bawełny lub innych materiałów nakłada się odpowiednie do powierzchni pasty i zawiesiny ścierniwa. |
Zawora J.: Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2008. |
17. | Powłoka konwersyjna |
Powłoka, która w odpowiednio dobranym środowisku związków chemicznych tworzy się na powierzchni metalu na skutek reakcji jego zewnętrznych warstw atomowych z anionami środowiska. Powłokę konwersyjną stosuje się zarówno do celów ochronnych, jak i dekoracyjnych oraz technicznych (powłoka chromianowa, fosforanowa, szczawianowa, tlenkowa na aluminium, tlenkowa na innych metalach). |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
18. | Powłoka metalowa |
Warstwa metalu nanoszona na powierzchnię wyrobu w celach ochronnych lub dekoracyjnych (powłoka cynkowa, kadmowa, cynowa, miedziana, ołowiana, niklowa, chromowa, srebrna, złota i powłoki ze stopów metali). |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
19. | Proces technologiczny |
Zespół uporządkowanych czynności i celowo przeprowadzanych procesów fizycznych i chemicznych mających na celu przemianę w zakładzie przemysłowym określonego zestawu surowców w żądane produkty. Do procesów technologicznych zaliczamy wszystkie działania, które mają na celu przekształcić postać materiału surowego w gotowy wyrób. |
https://mfiles.pl/pl/index.php/Proces_technologiczny [dostęp: 31.10.2018] |
20. | Przyrządy kontrolno-pomiarowe |
Podstawowe przyrządy stosowane w kontroli jakości. Zadaniem przyrządów kontrolno-pomiarowych jest precyzyjny pomiar m.in. takich wielkości fizycznych jak ciśnienie, temperatura, wilgotność, a także określenie poziomu, przepływu, pozycji oraz ruchu. Zapewniają precyzję pomiarów. Do przyrządów kontrolno-pomiarowych zaliczamy np.: wagi, termometry, mierniki do pomiaru grubości powłoki, pH-metry, manometry, suwmiarki i sprawdziany. Przyrządy te mogą być przenośne jak i stacjonarne połączone z całym systemem komputerowym. Kompletne systemy kontrolno-pomiarowe umożliwiają pełny monitoring i kontrolę różnych procesów. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
21. | Skala pH |
Ilościowa skala kwasowości i zasadowości roztworów wodnych związków chemicznych. Skala ta jest oparta na aktywności jonów hydroniowych [H3O+] w roztworach wodnych. W przyjętej skali pH woda i roztwory mają następujący odczyn (w temperaturze 25°C): pH poniżej 7 odczyn kwaśny pH=7 odczyn obojętny pH powyżej 7 odczyn zasadowy. |
Encyklopedia techniki. Tom Chemia. WNT, Warszawa 1993. |
22. | Suszarka galwaniczna |
Urządzenie o konstrukcji komorowej lub komorowo-wannowej. Występuje jako urządzenie wolnostojące lub jest częścią automatycznej linii zawieszkowej. Służy do przeprowadzenia końcowego etapu obróbki galwanicznej jakim jest suszenie detali na zawieszkach galwanizerskich po zakończeniu procesu nakładania powłok. Suszarki zapewniają suszenie detali w kontrolowanej temperaturze. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
23. | Szczotka obrotowa |
Drut nierdzewny, falisty lub splątany osadzony na stalowym trzpieniu umożliwiającym mocowanie szczotki do szlifierki. Służy do czyszczenia z dużą prędkością obwodową powierzchni metalowych z rdzy, zendry, farb i oczyszczania spawów. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
24. | Tarcza polerska |
Wymienna część polerki w kształcie dysku z centralnym otworem umożliwiającym mocowanie do urządzenia. Tarcza jest mocowana na trzpień obrotowy polerki. Tarcze polerskie są wykonane z różnych materiałów w zależności od zastosowania, np. z bawełny, filcu. W połączeniu z pastami polerskimi służy do uzyskiwania dużej gładkości polerowanych powierzchni. |
Zawora J.: Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2008. |
25. | Trawienie |
Oczyszczanie powierzchni podłoża z produktów korozji, którymi są głównie tlenki lub zasadowe sole metalu z podłoża. Trawienie najczęściej odbywa się w kwasach. Można je wykonywać sposobem chemicznym lub elektrochemicznym. |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
26. | Uszczelnianie |
Nakładanie dodatkowej warstewki np. z lakieru akrylowego czy z wosku na powłokę konwersyjną bądź wypełnianie porów powłoki tlenkowej poprzez wygrzewanie w wodzie destylowanej w celu ulepszenia wybranych właściwości tj. korozyjnych, tribologicznych czy modyfikacji wyglądu zewnętrznego. |
Lipińska D., Buczko Z., Okurowski W., Osuchowska E.: Pasywacja cynkowych powłok galwanicznych w oparciu o sole chromu trójwartościowego. „Inżynieria Powierzchni” nr 1, 2012. |
27. | Wirówka galwaniczna |
Urządzenie przeznaczone do odwirowania wody i osuszania drobnych części metalowych po obróbce galwanicznej. Suszenie polega na odwirowaniu cieczy poprzez wytworzenie dużej siły odśrodkowej w bębnie wirującym z dużą prędkością. Zastosowana grzałka wspomaga proces suszenia. Pracą wirówki steruje zespół urządzeń elektrycznych umieszczony w skrzynce sterowniczej. Wirówka może służyć także do odwirowywania nadmiaru oleju po procesach olejenia. |
Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
28. | Worek anodowy |
Worek ze specjalnych tkanin (z bawełny lub włókien sztucznych) zakładany na anody w celu uniknięcia przedostawania się szlamów z anod do kąpieli galwanicznej. |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
29. | Zawieszka galwanizerska |
Jedno z oprzyrządowań technologicznych, zwane też wieszakiem, służące do zawieszania detali poddawanych procesowi galwanicznemu. Ważne jest właściwe jej dostosowanie do konkretnych warunków technologicznych i rodzaju obrabianych detali. Projektowanie i wykonawstwo zawieszki wymagają znajomości istoty procesów. |
Poradnik galwanotechnika. WNT, Warszawa 2002. |
30. | Zjawisko elektrolizy |
Proces polegający na przepływie przez przewodnik jonowy (elektrolit) prądu elektrycznego z zewnętrznego źródła prądu, któremu towarzyszą reakcje elektrochemiczne na granicy faz elektroda-elektrolit. Pod wpływem wytworzonego między elektrodami pola elektrycznego obecne w roztworze aniony kierują się do anody, a kationy – do katody. |
Encyklopedia techniki. Tom Chemia. WNT, Warszawa 1993. |